Production

Alle technische ontwikkelingen en constructies van producten en systemen vallen onder dit hoofdstuk. Technische wetenschappers zijn degene die deze producten en systemen ontwikkelen. De klassieke technische wetenschappen zijn bouwkunde, civiele techniek en werktuigbouwkunde. Maar in de 20e eeuw heeft nieuwe vakken gebracht als elektrotechniek, chemische technologie, materiaalkunde en vliegtuigbouwkunde en in de afgelopen decennia zijn verschillende interdisciplines ontstaan, zoals industrieel ontwerpen, informatica, technische bedrijfskunde, technische bestuurkunde en gezondheidskunde.

In de technische wetenschappen wordt wetenschappelijke kennis gebruikt om modellen en methodes te ontwikkelen en daarmee praktische problemen op te lossen. Niet alle technische disciplines laten zich eenvoudig beschrijven via wetenschappelijke modellen en men laat zich hier leiden door vuistregels of ervaringswetten. Deze ervaringswetten blijven per land afwijkend  en deze zijn niet alleen een kwestie van knippen en plakken. Deze ervaringswetten moeten gebaseerd zijn op de grondstoffen van dat gebieden zelf.

 

Indeling van technische wetenschappen:

1. Materiaalkunde

2. Werktuigbouwkunde

3. Elektrotechniek

4. Informatica

5. Verkeerstechniek, vervoerstechniek

6. Civiele techniek, bouwkunde

7. Mijnbouwkunde

8. Procestechnologie

Punt zes is de kern van mijn opleiding en ervaringen. Hier zou ik meer aandacht aan besteden en informatie over verstrekken. Maar het is niet de bedoeling dat alle richtingen onder deze vakgebied voor mij bekend zijn. Er zijn geen ingenieurs die alle richtingen binnen een vakgebied beheersen.

In de westerse landen is iedere vakgebied verdeeld in allerlei richtingen.

این بخش که عمده ترین و وسیع ترین بخش ساحه کار را تشکیل میدهد  دربر گیرنده تمام امور تخنیکی و ساختمان ها در تولیدات و سیستم ها می باشد. شکل گیری این تولیدات و سیستم ها ارتباط مستقیم به افراد مسلکی می گیرد که در سطوح مختلف، تحصیل و تجربه داشته اند. افراد مسلکی در قدیم عموماً به مهندسین ساختمان، راه و ماشین  بخش بندی شده بودند اما بعد از قرن بیستم ساحات کارایشان دقیق تر و وسیع  تر گردید و بخش های جدیدی درین علم راه یافت چون انجینیری (مهندسی) برق، مهندسی کیمیا، مهندسی ابزار و آلات ساختمانی و مهندسی هواپیما. در دهه اخیر این علم با دسپلین  بیشتر ساحه کار خود را وسیع ساخته و بخش های دیگری در خود جا داد چون مهندسی صنعت کارخانه ئی، مهندسی کمپیوتر،  مهندسی شرکت سازی، مهندسی اداره و مهندسی محیط و سلامتی.

در علم تخنیک دانشمندان سعی به خرچ داده اند تا تجربیات شان را از طریق مودل ها و میتود ها به حقیقت مبدل ساخته  و از آن طریق  بطور عملی رفع مشکل کنند. مگر این بدان معنی نیست که واقعاً تمام مشکلات از طریق مودل ها و یا تعریف ها قابل حل باشد، باید از تجربیات و قانون عملی آن ساحه استفاده کرد. بطور مثال استفاده از یک مودل ساختمانی کشور های غربی در یک ساحه چون افغانستان مشکل آفرین خواهد بود. زیرا ساختار زمین، هوا و مواد خام درین دو ساحه از هم تفاوت کلی دارد شاید بعضاً شکل ظاهری ساختمان برای افراد غیر مسلکی زیبا جلوه کند اما آن هم از نگاه کلتوری مشکل آفرین خواهد بود. همین اعوامل باعث ایجاد قوانین عملی و نورم ها گردیده که در هر کشور متفاوت بوده وگرنه بریدن و چسپاندن کاری سهل و ساده یی برای هرفردی خواهد بود.

رشته بندی علم تخنیک:

1. علم شناخت موادخام و ابزار

2. علم ساختن ماشین و آلات - میخانیک

3. علم برق و کاربرد آن

4. علم کمپیوتر

5. علم راه و ترانسپورت

6. علم ساختمان

7. علم معدن وصنایع

8. علم تکامل تکنالوژی

محور اصلی تحصیل و تجربه بنده نکته ششم بوده و تمرکز اصلی بنده هم درین بخش می باشد. مگر نباید چنان تصور گردد که تمام بخش های این رشته برایم قابل درک است. شاید هم کمتر انجینیری پیدا گردد که در تمام بخش های یک رشته وارد باشد.

در کشور های پیشرفته عموماً رشته های تحصیلی به بخش های مختلف تقسیم یافته تا بتوانند بصورت اکادمیک و تخصصی به آن عمل کنند. بطور مثال انجینیری سیول و انجینیری ساختمان دو رشته جداگانه بوده و دارای بخش های مختلف میباشد:

Productie:

تولید:

Tanwir Engineering