|
De wet voor de boven genoemde vakgebieden:
5- Ruimtelijke ordening Ruimtelijke ordening is het proces waarbij met een groot aantal spelregels de ruimte planmatig wordt benut en ingericht. Daarbij wordt rekening gehouden met individuele en gemeenschappelijke belangen. Kortweg: het zo goed mogelijk aan elkaar aanpassen van samenleving en ruimte. De wetenschap die hierbij een rol speelt is de planologie en landschapsarchitectuur. Maar ook zaken als milieu en economie spelen een groot belang in de ruimtelijke ordening. In Nederland werden ruimtelijke plannen en ook de bestaande ruimtelijke situatie tot 1 juli 2008 vastgelegd in planologische kernbeslissingen (van de rijksoverheid), in streekplannen (van de provinciale overheden) en in bestemmingsplannen (van de gemeenten). Daarnaast wordt het proces bepaald door wetgeving, voor Nederland: Wet ruimtelijke ordening. De Wet ruimtelijke ordening geeft regels over de totstandkoming van ruimtelijke plannen, zoals in structuurvisies en bestemmingsplannen. Er zijn echter ook andere planprocedures die voorschriften kennen voor de ruimtelijke inpassing van (bijvoorbeeld) wegen. Daarbij gaat het (voor wat betreft infrastructuur) om bijvoorbeeld de Planwet Verkeer en Vervoer en de Tracéwet. In de ruimtelijke ordening maakt men wel gebruik van de lagenbenadering, die de ruimte in drie lagen onderverdeelt: de occupatielaag, de netwerklaag en de ondergrond. - De Occupatielaag met onderdelen die een hoge veranderingssnelheid kennen; veranderingen voltrekken zich veelal binnen één generatie (10 tot 40 jaar). Denk aan woonwijken en bedrijventerreinen - De Netwerkenlaag kent hoge aanloopkosten en lange aanlooptijden; belangrijke veranderingen in deze laag duren circa 20 tot 80 jaar. Denk aan spoorwegen, snelwegen en vaarwegen. - De Ondergrond die een lange ontstaansgeschiedenis kent; belangrijke veranderingen vergen al gauw meer dan een eeuw tijd. Denk aan het ontstaan en verdwijnen van veenweide gebieden, stuwwallen en vruchtbare deltagebieden. De ondergrond is veerkrachtig en kan negatieve effecten van ingrepen bufferen, negatieve effecten van ruimtelijke ontwikkelingen kunnen pas laat blijken. Veel milieuthema's hebben een sterke band met de ondergrond, denk bijvoorbeeld aan (grond)waterkwaliteit en biodiversiteit / natuurontwikkeling. |
|
5- قانون تخطیط و تنظیم ساحه این مرحله که تمام متخصصین یکه در بالا ذکر شد در آن مصروف کار می باشند و در کشور های مترقی در قالب یک قانون آنرا درآورده اند که در کشور هالند آنرا بنام قانون تخطیط و تنظیم ساحه می نماند. درین قانون که تمام خصوصیات ساحات کشور درج یافته کار را برای طراحان ساده ساخته تا طرح های شان را بزودی و به آسانی و به قیمت نازل شکل داده تا به مرحله بهره برداری برسانند. در شکل دادن این قانون متخصصین پلانگذار با مهندسین طبیعت نقش مهم را بازی می کنند اما نباید فراموش کرد که مسایل مربوط به محیط و اقتصاد در آن نیز نقش به سزای را بازی می کند. درکشور هالند پلان ها ساحه و حالت فعلی ساحه تا اول جولایی 2008 در هسته تصمیم گیری پلان حکومت در سطح ولایات و در ناحیه ها در سطح شاروالی ها تثبیت گردیده است که تثبیت تمام این مراحل در قالب قانون تخطیط و تنظیم ساحه درآمده است. قانون تخطیط و تنظیم ساحه اصول اساسی برای تشکیل شهرک ها و تقسیم ساحات را تشکیل میدهد. برای تکمیل این مراحل قواعد موجود است که به شکل نورم های ترتیب یافته که شرکت های خصوصی را مجال به تخطی از آن می باشد و این قاعده در تمام ساحات اساس سیستم بازار آزاد را در کشور های غربی تشکیل میدهد نه آنچنان که در کشور ما بازار آزاد را رواج داده اند و آنچه را که شرکت های خصوصی می نمایند حکومت حتی از درک آن عاجز بوده و حکومت های بعدی نیز عاجز از پی گیری آن می باشد. در قانون تخطیط و تنظیم ساحه سه کتگوری جهت تقسیم ساحات وجود دارد: - ساحاتی که به سرعت در آن تغییر می آید و در حدود 10 الی 40 سال را دربر می گیرد. مثل ساحات رهایشی و ساحات شرکت ها. - ساحاتی که مدت زمان بیشتری درآن تغییر نمی آرد و درحدود 20 الی 80 سال را دربر می گیرد. مثل ساختمان های خط آهن، شاهراه ها و کانال ها. - ساحاتی که |
